Η Κωνσταντίνα ήταν σίγουρη πως η Αφροδίτη, η κάμπια μας έχει
και καμπιάκια… αλλά που είναι αυτά τα καμπιάκια; Που μπορούμε να τα βρούμε ώστε
να τα φέρουμε στο σχολείο για να είναι μαζί με την μαμά τους; Τα παιδιά
υποστήριξαν πως είναι στο πάρκο ή στο δάσος. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα
μέχρι εκεί για να τα βρούμε.
Βέβαια, είναι Οκτώβριος και το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα
βρούμε καμπιάκια… αλλά πολλές φορές δεν έχει σημασία ο προορισμός αλλά το
ταξίδι… καθώς μέσα σε αυτό το ταξίδι βρίσκεται η γνώση. Ετοιμάσαμε, λοιπόν τα
πράγματά μας, πήραμε μαζί μας σχοινιά ώστε αν τα καμπιάκια βρίσκονται πάνω στα
δέντρα, όπως υποστήριξαν τα παιδιά, να τους τα πετάξουμε και να κατέβουν. Μια άλλη
ιδέα ήταν να κατέβουν με αεροπλάνα, έτσι πήραμε και χαρτιά για να φτιάξουμε σαΐτες.
«Αν όμως τα καμπιάκια ήταν κρυμμένα στο χώμα;» όπως έλεγε η Αλίκη; Προετοιμαστήκαμε
και για αυτό το ενδεχόμενο και εφοδιαστήκαμε με φτυάρια και τσουγκράνες.
Φτάσαμε στο πάρκο… η έρευνά μας ξεκίνησε από τα δέντρα. Πρώτα
προσπαθήσαμε να τα κουνήσουμε μήπως και πέσει κάποια κάμπια. Τεντωθήκαμε φτάσαμε
τα κλαδιά και κουνήσαμε όσο πιο δυνατά μπορούσαμε. Καμιά κάμπια όμως δεν είδαμε
να πέφτει. Έτσι αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα σχοινιά. Τα δέσαμε πάνω στον
κορμό του δέντρου και προσπαθήσαμε να τα πετάξουμε ψηλά στα κλαδιά. Δεν είδαμε
κάτι να κατεβαίνει από το δέντρο… τότε ακριβώς θυμηθήκαμε τα αεροπλάνα. Επιχειρήσαμε
να φτιάξουμε σαΐτες, τις πετάξαμε ψηλά, αλλά ίσως οι κάμπιες κρύωναν και
βρίσκονταν κάπου χαμηλά. Έτσι πήραμε τα φτυάρια και τις τσουγκράνες και
αρχίσαμε την εξερεύνηση στο χώμα. Ψάξαμε πάρα πολύ… κοιτάξαμε και κάτω από τα
ξερά χόρτα αλλά δεν παρατηρήσαμε τίποτα να κινείται.
Δεν πειράζει όμως, καθώς
εμείς πάντα βρίσκουμε πολλές λύσεις. Για αρχή φτιάξαμε μια κάμπια με το σώμα μας
και στο σχολείο θα φτιάξουμε μόνοι τα καμπιάκια για την Αφροδίτη μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου