Πέμπτη πρωί…
Κάθε Πέμπτη
εμείς διαβάζουμε και από μια ιστορία αλλά που είναι σήμερα το βιβλίο μας; Έψαξα
πάρα πολύ, στην βιβλιοθήκη, στα συρτάρια, στα ράφια αλλά το βιβλίο «Μια άλλη
μέρα θα νικήσεις εσύ!» δεν ήταν πουθενά. Κι όμως θυμόμουν πως κάπου εδώ ήταν…
Άρχισα να
λέω στα παιδιά πως όσο και αν έψαξα δεν μπόρεσα να εντοπίσω το βιβλίο. Μάτια ορθάνοιχτα
είχαν καρφωθεί πάνω μου λες πως τους περιέγραφα κάτι που ήταν πάρα πολύ
σημαντικό.
Και έτσι
αποφασίσαμε πως ακόμη και αν δεν είχαμε το βιβλίο θα μπορούσαμε να πούμε την
ιστορία έτσι…
Δύο αυτοσχέδιες
κούνιες με πανιά, δύο μικρά καμπιάκια από εκείνα που είχαμε φτιάξει με τα
παιδιά, λίγη απαλή μουσική και η ιστορία άρχισε… Μια ιστορία πολύ ζωντανή… με εικόνες που κινούνται
στην πραγματικότητα…
Όλα τα μάτια
ήταν καρφωμένα εκεί.. στην ιστορία. Ίσως κάποιες φορές είναι καλύτερα χωρίς το
βιβλίο… πιο ζωντανό.. πιο αληθινό… με πιο πολύ φαντασία και διαφορετικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου