Τα Χριστούγεννα μπορεί να πέρασαν αλλά εμείς περάσαμε τόσο
όμορφα όσο τα περιμέναμε που δεν θέλω να ξεχαστεί έτσι.
Τι κάναμε;
Γίναμε καλικάντζαροι τρομεροί και το διασκεδάσαμε απίστευτα.
Στην δική μας ιστορία λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα οι
καλικάντζαροι ξύπνησαν σε μια πόλη στολισμένη. Ξύπνησε πρώτα το ένα τους πόδι,
έπειτα το άλλο, το ένα χέρι και το δεύτερο, τα μάγουλα και το υπόλοιπο σώμα. Έτσι,
γνωρίσαμε τα μέλη του σώματος και τα κινήσαμε χωριστά το ένα από το άλλο.
Έπειτα οι καλικάντζαροι πλησίασαν τα σπίτια.. παράξενα τους
φάνηκαν.. πήγαν πίσω από αυτά, μπροστά και
ανάμεσα. Γνωρίσαμε χωρικές έννοιες και προσαρμόσαμε το σώμα μας σε σχέση
με άλλα αντικείμενα. Χτύπησαν την πόρτα, τα παράθυρα και τα κεραμίδια… κανείς
δεν απάντησε για αυτό αποφάσισαν να τα χαλάσουν. Τα παιδιά μέσα από αυτή τη
διαδικασία γνώρισαν τα μέρη ενός σπιτιού.
Στην συνέχεια οι καλικάντζαροι βρήκαν το πιο ωραίο και
λαμπερό σπίτι και πήγαν εκεί για να συνεχίσουν τα παιχνίδια τους. Πρώτα πήγαν
στην κουζίνα. Πάνω στο τραπέζι βρήκαν πολύ αλεύρι αλλά επειδή δεν ήξεραν τι
είναι πρώτα το μύρισαν, το φύσηξαν και τέλος άρχισαν να παίζουν αλευροπόλεμο. Ύστερα επισκέφθηκαν το σαλόνι
και αποφάσισαν να ασχοληθούν λίγο με κάτι παράξενα κουτιά που βρήκαν κάτω από
το δέντρο. Πρώτα τα κούνησαν, τα έβαλαν στο κεφάλι τους και περπάτησαν με αυτά,
ανέβηκαν πάνω τους, τα έκαναν μαξιλάρι και τέλος τα άνοιξαν. Τα παιδιά
κινήθηκαν σε σχέση με ένα άλλο αντικείμενο και ανέπτυξαν την ισορροπία τους.
Είχαν σχεδόν κουραστεί όταν παρατήρησαν κάτι στρογγυλά
πραγματάκια πάνω στο δέντρο. Τα κατέβασαν όλα κάτω και άρχισαν να παίζουν ένα
παιχνίδι που παίζουν οι καλικάντζαροι όταν είναι πολύ χαρούμενοι. Όταν έλεγαν
την λέξη « βροχή» πετούσαν ψηλά τις μπάλες και όταν έλεγαν την λέξη «πόλεμος»
τις πετούσαν ο ένας στον άλλον. Έτσι, αναπτύξαμε την αδρή κινητικότητα και την
ενεργητική ακρόασή μας.
Οι καλικάντζαροι πολύ κουρασμένοι αλλά περισσότερο
χαρούμενοι τα άφησαν όλα άνω κάτω και εξαφανίστηκαν.. τόσο μαγικά όσο είχαν
εμφανιστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου