Μπαίνοντας σε ρόλο «βιοχημικού»….

Η εξερεύνηση των ηρώων από την «Πέππα το γουρουνάκι» συνεχίζεται… και αποφασίσαμε να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα την αλεπού. Η αλεπού όμως αυτή δεν είναι μια οποιαδήποτε αλεπού…. Όχι…. Είναι μια αλεπού νοσοκόμα…

Περνάμε μια φάση που γενικά μας ενδιαφέρουν πολύ οι γιατροί για αυτό και σκεφτήκαμε να καλέσουμε έναν άνθρωπο που δουλεύει σε νοσοκομείο ώστε να γνωρίσουμε περισσότερα πράγματα για αυτή την δουλεία.
Έτσι η μαμά της Αγγελικής που είναι βιοχημικός κατέφθασε στην τάξη μας. Μας έδειξε την ποδιά της και μας εξήγησε ποια είναι η δουλειά που κάνει στο νοσοκομείο. Μας φάνηκε πολύ ενδιαφέρον για αυτό και αποφασίσαμε να την μιμηθούμε….

Φορέσαμε τα γάντια μας, πήραμε τα μπουκαλάκια για το δείγμα μας, γράψαμε τις ετικέτες τις κολλήσαμε έξω από αυτά και ετοιμάσαμε το δείγμα μας χρησιμοποιώντας νερό και χρώμα. Στην συνέχεια χρησιμοποιήσαμε κάποιες ειδικές αμπούλες για να μεταφέρουμε το δείγμα μας με προσοχή μέσα στα μπουκαλάκια.

«Και τώρα θα κάνουμε εμβόλια με αυτά;» το σχόλιο της Κωνσταντίνας ήρθε για να μας πάει στο επόμενο στάδιο και να μας υπενθυμίσει πως δεν γίνεται να σταματήσουμε εκεί. Έπρεπε να κάνουμε κάτι με αυτά τα μπουκαλάκια…

Τα δείγματα ήταν, λοιπόν, έτοιμα για την εξέταση..

Είχε έρθει η ώρα για τους μεγεθυντικούς φακούς…

Πήραμε και πάλι στα χέρια μας τα δείγματα, τα παρατηρήσαμε με πολύ προσοχή  και βγάλαμε τα συμπεράσματά μας. Σχόλια όπως… ¨είναι πολύ άρρωστος..¨ και ¨πρέπει να πάρει φάρμακο..¨κατέκλυσαν την τάξη. Τα παιδιά είχαν μπει για τα καλά σε έναν άλλο ρόλο. Στον ρόλο του γιατρού… έχοντας αυτό το ρόλο έγραψαν  τις ιατρικές συνταγές τους για τους υποτιθέμενους ασθενείς.

Ένα απίστευτο παιχνίδι ρόλων αλλά όχι μόνο… τα παιδιά εκτός από το ότι ανέπτυξαν την φαντασία τους, άσκησαν την ισορροπία και τον συντονισμό χεριού- ματιού. Επιπλέον, ανέπτυξαν τους λεπτούς χειρισμούς γράφοντας με τον δικό τους μοναδικό τρόπο  τις ιατρικές  συνταγές. Το εντυπωσιακό για εμένα είναι πως ο τρόπος που έγραψαν τις συνταγές δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο που ζωγραφίζουν. Κατάφεραν να διαχωρίσουν  στο μυαλό τους το ότι τώρα έγραφαν κάτι που έπρεπε να μοιάζει με γράμματα και όχι να ζωγραφίσουν χωρίς κάποιος να τους έχει δώσει την αντίστοιχη οδηγία.