Ένα σπίτι... μια αφορμή για εκδρομή!

Οι γονείς της Ηούς ήρθαν στην τάξη και μας παρουσίασαν την αγαπημένη ιστορία της «Τα τρία μικρά λυκάκια». Μας βοήθησαν να ετοιμάσουμε ένα σπίτι από λουλούδια και χαρτόκουτο σαν εκείνο που είχαν τα λυκάκια.

 Θέλουμε να μπούμε μέσα είπε η Ελένη!

Χωράτε?

Μάλλον όχι…

Μα θέλουμε να γίνουμε τα μικρά λυκάκια. ..

Η ανάγκη και απαίτηση ήταν έντονη…. Για αυτό αποφασίσαμε να πάμε στο δάσος ώστε να ετοιμάσουμε ένα σπίτι από φυτά και λουλούδια,  όμως αυτή τη φορά να είναι πολύ μεγάλο ώστε να χωράμε όλοι. .

Επιβιβαστήκαμε στο σχολικό και η περιπέτεια ξεκίνησε.

Όταν φτάσαμε στο δάσος ψάξαμε να βρούμε το κατάλληλο σημείο για να φτιάξουμε το σπίτι μας.

Χρησιμοποιήσαμε υλικά της φύσης  όπως κλαδιά, δέντρα , πέτρες. ..και υλικά που είχαμε φέρει από το σχολείο  όπως Σχοινιά και υφάσματα.

Συνεργαστήκαμε, αναπτύξαμε τους λεπτούς χειρισμούς,  πειραματιστήκαμε ….και το σπίτι για τα λυκάκια ήταν έτοιμο.

Ορισμένα παιδιά ανέλαβαν αμέσως ρόλους και όρισαν και ποιος θα είναι ο Ρούνι – Ρούνι  το ύπουλο κακό γουρούνι. ..Το παιχνίδι τους διήρκεσε πολύ ώρα, στην διάρκεια του οποίου ανέπτυξαν τον λόγο και την φαντασία τους .

Κάποιοι πιο φυσιολάτρες αποφάσισαν να σκαρφαλώσουν στα δέντρα ή να μαζέψουν «σπανάκια»…

Πού βρέθηκαν τα σπανάκια θα αναρωτιέστε. ..

Με την φαντασία μας  μπορούμε να δούμε τα φυτά όπως θέλουμε και μας εξυπηρετεί για τον σκοπό του  παιχνιδιού μας .

Ο Αλκίνοος φαντάστηκε πως αυτά τα μεγάλα φυτά που έβλεπε ήταν σπανάκια και εγώ ….αγελάδα που μου τα πρόσφερε να τα φάω …

Κάθε φόρα σε αφήνουν άφωνο  με αυτά που σου λένε  και σε κάνουν να νιώθεις μια μικρή ζήλια που μπορούν και βλέπουν τον κόσμο με τόσο μοναδικό τρόπο .Είμαι σίγουρη πως αν το καταφέρναμε αυτό και οι ενήλικες θα ήμασταν λίγο πιο θετικοί και χαμογελαστοί απέναντι στην ζωή .