Ποια δασκάλα δεν φοράει το παπούτσι της;

Όποιος πιστεύει πως τα παιδιά δύο με τριών ετών είναι λίγο μικρά και δεν καταλαβαίνουν και τόσα πράγματα είμαι σίγουρη πως το παρακάτω γεγονός θα του αλλάξει την γνώμη!

Τον τελευταίο ένα μίση μήνα ταλαιπωρούμαι από ένα διάστρεμμα το οποίο φυσικά δεν πέρασε απαρατήρητο από τα παιδιά. Ένα πρωί και ενώ βρισκόμασταν στον κύκλο για την πρωινή μας καλημέρα εγώ έβγαλα το παπούτσι μου ώστε να βάλω πάγο στο πόδι μου , όπως με είχε συμβουλέψει ο γιατρός. 

Η Ελένη που το πρόσεξε, δεν γινόταν να το αφήσει ασχολίαστο. Αρκετές φορές στον κύκλο εμείς οι ίδιοι έχουμε πει στα παιδιά πως δεν βγάζουμε τα παπούτσια μας. Οπότε η Ελένη σκέφτηκε να επιβάλει την τάξη και είπε: «Ποιος έχει βγάλει το παπούτσι του;» κανείς δεν απάντησε…

Για αυτό σκέφτηκε να το κάνει λίγο πιο συγκεκριμένο και με δυνατή φωνή είπε: «Ποια δασκάλα έχει βγάλει το παπούτσι της;»

Τι μπορούσα να πω σε αυτή την περίπτωση;

 Ο κανόνας ήταν ξεκάθαρος από εμάς αλλά εγώ η ίδια τον παρενέβη…

Έτσι, απλά το παραδέχτηκα πως εγώ ήμουν ο ένοχος και τον λόγο για τον οποίο το είχα κάνει.

Όλες αυτές τις ημέρες τα παιδιά έχουν δείξει μια απίστευτη ευαισθησία προς εμένα.

Ο Δημήτρης σε καθημερινή βάση με ρωτάει αν πονάω, η Μαργκώ και ο Κωνσταντίνος όπου κάθονται φροντίζουν να βάζουν ψηλά το πόδι τους μιμούμενοι εμένα και η Ελβίρα για να με παρηγορήσει έβαλε την αγαπημένη της γατούλα να μου δώσει φιλάκια στο πόδι ώστε να νιώσω καλύτερα.

Όλα τα παραπάνω και πολλά περισσότερα δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα. 
Πιστεύω πως τα παιδιά καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα από κάποιους ενήλικες και είναι πολύ πιο ειλικρινή στις αντιδράσεις τους για αυτό ας μην τα υποτιμάμε και ας τους φερόμαστε όπως πραγματικά τους αξίζει.

Σαν μεγάλα παιδιά!